Op 17 december was het dan eindelijk zover, de AdventureRun op Ameland! Dit was weer mijn eerste loop na enkele maanden last te hebben gehad van een knieblessure. Van veel mensen hoorde ik dat de AdventureRun een ontzettend mooie maar zware loop is. Ik had mij daarom er ook op ingesteld dat het een ontzettend zware loop zou worden. Gelukkig viel het allemaal behoorlijk mee en heb ik er onwijs van genoten!

In mijn oneindige zoektocht naar leuke loopjes kon ik de AdventureRun op Ameland natuurlijk niet missen. Aangezien Ameland voor mij en Annie altijd een soort “thuis / vakantiegevoel” geeft was dit de perfecte gelegenheid om er een leuk weekendje weg van te maken. Na enkele uren op onze favoriete eventjesweg website weekendjeweg.nl te hebben gekeken kwamen we uit bij het 4 sterren WestCord Noordsee hotel. Het hotel ligt op ongeveer 300 meter van het centrum van Nes. Ideaal om na het lopen even snel te douchen.  Je betaald er wel iets meer voor dan de andere hotels op het eiland maar je hebt dan wel een super kamer en een zwembad!

Donderdagavond was er nog wat twijfel of Annie meeging naar Ameland. Ze was erg grieperig en twijfelde nog een beetje. Gelukkig voelde ze zich vrijdagochtend  al weer wat beter en zijn we  vanuit Leeuwarden naar Holwerd gereden met de auto. Op aanraden van m’n schoonpa de auto op het bovenste parkeerdek geparkeerd. Dan hoeft onze El Punto iedergeval niet te zwemmen bij hoog water. Na het parkeren snel doorgelopen naar de terminal. Tot onze verbazing werd de veerterminal net verbouwd en konden we een uur buiten in de kou staan. Om mij heen hoorde ik al diverse hardloopverhalen, er heerste al echt een loopsfeer op de boot.

De boot was een half uurtje te laat in Holwerd aangekomen waardoor we iets later aankwamen op het eiland. Direct in de bus gesprongen op weg naar het hotel. Na alle spullen uitgestald de hebben zijn we nog even Nes in gegaan om de tourist uit te hangen. ’s avonds zijn we aangeschoven bij het pastabuffet bij Vincenzio. Het zag er allemaal netjes uit en smaakte goed. Helaas was er niet veel vegetarisch.

Adventurerun
De volgende dag was het dan eindelijk zover. s’Ochtends alles gecheckt en klaargelegd. Enkele weken geleden heb ik een Forerunner 610 aangeschaft, dit was dan ook de ultieme test om het horloge uit te proberen. Zie voor meer informatie over de FR610 ook mijn review over het horloge. Om half 12 zijn Annie en ik naar het centrum van Nes gelopen. Aan het gejuich en geklap van de ouders te horen was de 1km en 2km kidsrun inmiddels al gestart. Wauw, wat lopen die kids ongelooflijk hard! Ik wilde graag in de buurt van de startvakken blijven wachten tot de 5K om 12.15 uur begon. Annie stribbelde een beetje tegen waarna ze ergens voorbij de start ging staan. Even later begreep ik ook waarom… Na een korte warming up sloot ik bij de andere lopers in het startvak aan. In het startvak kwam ik diverse lopers van loopgroep Leeuwarden tegen. Stipt 12.15 uur was het dan echt tijd om te starten. Direct na de start stonden ineens de hele schoonfamilie, mijn zus en andere bekenden aan de zijkant. Een grote verassing, die ook van mijn gezicht af te lezen was:

Het eerste deel van de loop gingen door de prachtige duinen van Ameland. Een groot deel van het parkoers was over onverharde paden. Na de duinen ging de route ongeveer een kilometer over het strand en daarna het bos in. De grond in het bos was op sommige plekken nog wat nat waardoor het soms een beetje glibberig was in de modder. Over de laatste halve kilometer nog even een sprint ingezet naar de finish. Al met al heb ik nog een redelijke tijd neergezet. In totaal 32.50 minuten over 5,2 kilometer. Helaas toch nog wat last van mijn knie achteraf. ’s Avonds dus lekker in bad geweest 🙂

S’avonds hebben we nog even bij Rixt gegeten. Door de drukte hadden ze helaas alleen nog een tafeltje vrij voor een uurtje. Prima!  Beter dan geen eten dachten wij. Dus binnen een uurtje een hoofdgerecht en nagerecht erdoorheen gejaagd. Het eten was erg lekker. Volgend jaar dus maar even reserveren voor als we rustig willen eten.

Op zondag alle spulletjes in de tas en naar de boot gelopen. Alle lopers die dat weekend op het eiland waren gebleven gingen nu natuurlijk terug. Het was dan ook erg druk op de boot. Uiteindelijk waren we rond een uurtje of 3 weer thuis. Ik ben blij dat Annie mij voor de loop niet heeft aangestoken. Zondag was het dan helaas wel zover en heeft het snotteren zich doorgezet naar een griepje.

Volgend jaar weer!
Al met al is deze loop echt een adventure gezien de weersomstandigheden en de omgeving. De omgeving is echt geweldig mooi om in te lopen! Deze loop is echt een aanrader. Volgend jaar ben ik zeker weer van de partij!

Mijn sprint naar de finishlijn zag er wat minder charmant uit dan ik hoopte: